Συγκλονιστική ομιλία Νατσιού στη Βουλή (15 Μαΐου 2024)

 

Συγγνώμη, είναι αδύνατον να μην τη δημοσιεύσουμε και να μην καλέσουμε κάθε ευλαβή χριστιανό και γενικά κάθε άνθρωπο ευαίσθητο για την πίστη μας, την πατρίδα και τη νεοταξίτικη ατζέντα, να την ακούσει. Ευχαριστώ για την κατανόηση.

Η ομιλία αυτή (η οποία αγγίζει πληθώρα σοβαρότατων ζητημάτων) έγινε στα πλαίσια της συζήτησης και ψήφισης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της σύμβασης δωρεάς μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία "Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο", ως δωρεοδόχων, και των Σπυρίδωνα Ι. Λάτση και Ντόροθυ συζ. Σ. Λάτση, ως δωρητών, σχετικά με τη χρηματοδότηση, εκ μέρους των δωρητών, της εκπόνησης μελετών για την αναβάθμιση και επέκταση του κτιρίου που στεγάζει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο». 

ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ: Αναστάσιος Μπαρτζώκας και Κυριακή Μάλαμα (από το Κανάλι της Βουλής).

 

«Η Διά του Κωστή Επιστολή»

 

Νίκος Τουλαντάς - ΑΝΤΙΦΩΝΟ

Εγώ ξεκρέμασα τη ζωή μου
από κάθε προοπτική
πέταξα τα μανταλάκια απ’ το σύρμα
(Ν. Καρούζος, Φωτογραφία)

Ο φίλος μου ο Κωστής [*] σκανδαλίζεται (αλλοίμονο - μόνο ο Θεός και οι αδιάφοροι δε σκανδαλίζονται). Σου λέει: δεν μπορεί να υπάρχει τόσο φως και να χει τόσο μικρή απήχηση και στήριξη∙ δεν μπορεί να μη θες να βγεις από την εν σκότος «διαδρομολογία» σου και να περπατήσεις και λιγάκι, να δουλέψεις και λίγο «εξωσχολικά κι εξωεπαγγελματικά», να μη σπαταλήσεις λίγο τον εαυτό σου μες στο αγαθό, να μη πιστέψεις ότι «ο ένας τον άλλον χαίρεται», κι όποιος δεν φροντίζει - να χαίρεται και να χαροποιεί - δε χαίρεται ποτέ (όπως και να σου πλασάρεται). Κι αν δε χαίρεσαι, τί είσαι άνθρωπέ μου; Μετά, πώς χαίρεται κανείς; [*] Ν: Υποθέτω ότι εννοεί τον μακαριστό Κωστή Παπαγιώργη.

Ο φίλος μου ο Κωστής νιώθει, σαν το φίλο μου τον Καμύ¹, τη μαθηματική σκοπιά των γεγονότων, που, πέρα από τους όγκους και τις μορφές, συμφωνιοποιεί μια φρίκη, μία αρνητική μεγάλη εικόνα, μία καφρίλα ως κορμικό αίσθημα μιας φυλλωσιάς κριμάτων.

Ο κώδικας είναι πάντα θηριώδης, ο σπάστης πάντα μικρός για να τον «κάνει καλά». Ο άνθρωπος αδικεί ενώ αδικείται αδιάκοπα. Κι άντε πείσε τον πως πρέπει να ασχοληθεί μόνο με το πρώτο ζήτημα∙ άντε φτάστον στο ότι, αν θέλεις το καλό, νικᾶται φύσεως τάξις², με τη χάρη του Θεού. Κι είναι σπαστικό, ένας τέτοιος σπάστης, με τέτοια προοπτική (αποφατικά: να παραιτηθεί των σπαστικών του, να πετάξει τα όπλα της επαναστατικότητας και συντηρητικότητας, που η μία φέρνει την άλλη αιωνίως) να θέλει, π.χ., μια βίλα στο φεγγάρι (να κάνει κι εκεί τα σπαστικά του). Αυτό δείχνει άλλη μία τρανή φυγή της καρδιάς κάποιου (κράτα την αυτή), η οποία δεν ζει σε ένα κόσμο φωτός «δεδομένο», αλλά στην κοσμάρα των δεδομένων εκ της ανθρωπίνης διαδοχής και παροχής∙ στη φρίκη, κατά τα παραπάνω.

Είμαστε τυφλοί, προικισμένοι με φυσική όραση. Παρατήρησέ μας στο δρόμο - σοβαροφανείς, στη δίνη της σημαντικότητας των υποθέσεών μας - και σκέψου το παραπάνω. Είμαστε σίγουροι για όλα, εκτός απʼ το τί είναι αυτός που είναι σίγουρος για όλα και ποια αυθεντία εκ του κόσμου τούτου είναι αρκετή να τον παιδαγωγήσει, να του δώσει όραμα ζωής, να του δώσει την αντιβίωση της φρίκης, την αίσθηση ότι η πραγματικότητα του ανθρώπου είναι μία μεγάλη ευλογία από μόνη της, πολύ μεγαλύτερη από τη ζωή αυτή, που είναι ουσιαστικά, κατά κόσμον και μόνο σκεπτόμενοι, μία διαχείριση της μοναξιάς και της ανεπάρκειάς μας, ντυμένη με συνθήματα ελπίδας, λογικότητας και συλλογικότητας, αξιοεπικρότητης αναβάθμισης.

***

Είναι ό,τι πιο ατομικιστικό και αλτρουιστικό (κι άλλες έξυπνες λέξεις, για να πούμε απλά «το μόνο αληθινό και έντιμο») να δεις και να ζεις με ένα και μόνο δεδομένο-οδηγό: οτιδήποτε συμβαίνει και γίνεται, συμβαίνει και γίνεται στην καρδιά ενός προσώπου - στο σώμα του, στο νου του, στις αισθήσεις του, στην προοπτική του εις αιωνιότητα, ενωμένα. Απόλυτα κι ασυζητητί: πουθενά αλλού, δε συνέβη ποτέ και τίποτα. Η συνείδηση του φυσικού αυτού δεδομένου είναι μία περιεκτική ειδωλοκλαστική σπουδή που μας ανθρωπεύει, μας ουσιαστικοποιεί πρακτικά. Το μεγάλο γεγονός: ο άνθρωπος (σκέτο). Και ιεροπρέπεια είναι που του πρέπει, όχι «υγεία πάνω απʼ όλα», «καλή διασκέδαση», κατάρτιση, αξιοποίηση, πελατοποίηση, ανάδειξη μες στα φτωχά μας σχέδια, μες στους ορίζοντες που δεν ορίζονται από πουθενά.

Ναι, ξεπεράσαμε τον Νεάντερταλ, που ήταν ο πρώτος που προσέφερε στους νεκρούς ταφή, τροφή και άνθη³, αλλά ξεπεράσαμε και τους νεκρούς αυτούς, ζώντας στο σώμα της ανθρωπότητας ως θειοειδή ενότητα οικογενειακή, χωρίς την ψευδαίσθηση της απόστασης (επικράνθη…).

Ό,τι αληθινά σκέπει τον άνθρωπο κοινωνείται, υπάρχει «ωσαύτως» (σκέποντας) και παντοτινά. Κανείς δεν απουσιάζει «σήμερον», τουλάχιστον σʼ αυτή την υπέρ ασόφων φιλοσόφων και αλόγων τεχνολόγων⁴ στενότητα και αδειοσύνη, τη μόνη ανοιχτότητα και πληρότητα. Κανείς, στα «ιδανικά του», δεν είναι ένας υγιής, υπερδραστήριος, δισεκατομμυριούχος ποντικός. Παρόλα αυτά, κατά τα άλλα, κανένας ποντικός δεν το πιστεύει αυτό. Κι έτσι, είτε Σίλικον Βάλεϊ είτε χαρτοκούτα-Πατησίων, θρησκεύει, μες στο κλουβί, τη ρόδα που γυρίζει για να γυρίζει (και θέλει κι ένα κλουβί στον Άρη!). Αλλά το κλουβί εντός υμών εστί, είτε το παρκάρεις στο ρεστοράν είτε στη γραμμή της μεθαδόνης.

Ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει στην καρδιά των πραγμάτων. Άνευ καρδίας προσωποποιημένης, ουδαμού κι ουδέν θα ήταν άξιο ονομασίας, μνημόνευσης και ευχαριστίας. Όταν κάποιος μου λέει ότι «δε ξέρω τί φρούτα ανθρώπων θα προκύψουν απʼ το project μου», ξέρω, εξαρχής, ότι το τελευταίο δεν είναι φυσικό αλλά παραφυσικό κατασκεύασμα, ότι έχει εκ θεμελίων γραμμένη την ανθρώπινη υπόσταση (πρωτίστως τη δική του). Θέλεις εξέλιξη, θέλεις ανθρώπινα δικαιώματα; Ζήσε σα να 'χεις μόνο υποχρεώσεις κι όλοι θα αποκτήσουν τα δικά τους, λέει η Weil⁵. Θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο; Ναι, κι ο Μαρξ που «μπόρεσε να περιγράψει το είδος της κοινωνίας που θα ‘θελε να δει∙ αυτό είναι όλο»⁶. Ότι, εντέλει, η επανάσταση είναι το όπιο του λαού⁷, κι όποιος αμφιβάλλει, «χτενίζεται»… Ότι τα δικαιώματα, η αλλαγή και ο αγώνας αφορά μόνο και μόνο σε μία καρδία, που έχει να καταστεί καιομένη υπέρ του αγαθού, που σταυρώνεται υπέρ πάντων (αγαθών και μη).

Είναι ένα το γεγονός και το παραδεδομένο χάρισμα εν τη σωματικότητά μας: ένα δώρο απροσωπολήπτως, απροϋποθέτως κι απροειδοποιήτως δοσμένο, που ξεπερνά τους χώρους, τους χρόνους, τα ένστικτα και τους νόες, που αγαπά ακόμα και το τίποτα, και γιʼ αυτό, Αυτό, κι αυτά που είμαστε, κι αυτά που αγαπάμε, είναι κάτι, είναι το γεγονός. Άλλο να το ζεις κι άλλο να αυτοαναλύεσαι επιμερώς, να κατακτάς μία σειρά από ψόφιες λέξεις (κατάκτηση - αν και εννοεί την γεωγραφική: το υποκατάστατο του μεγαλείου, κατά Weil⁸ πάλι).

***

Παρατηρείς έναν ασύλληπτα ταλαντούχο σκηνοθέτη, να τραβάει «το θαύμα». Κι ενοχλήσαι με όλο αυτό το μανικό που έχουμε (όλοι λίγο-πολύ, αλλά μερικοί «στρατηγικά») και πεταγόμαστε μες στο πλάνο και το χαλάμε. Ο καθένας τα δικά του. Αλλά, τον φίλο μου τον Κωστή, απʼ ό,τι κατάλαβα, τον ενοχλούν ειδικά εκείνοι που δήθεν δουλεύουν για τον Μέγα Σκηνοθέτη, που πετάγονται στο πλάνο, έτσι, για να «βοηθήσουνε» το θαύμα να γίνει θαυμαστότερο, και το στολίζουνε γιρλάντες, από κακογουστιά και ιδεολογία. Είσαι μες στον ήλιο κι ο ανθρωπάκος λυσσάει να σου πουλήσει «την τελευταία λέξη» των γλόμπων, δηλαδή. Είναι η αυτοδοξία, πάντα: το πιο ισχυρό παυσίπονο στον πόνο της ανυπαρξίας μας, η πιο στάνταρ μας υποτροπή.

Βλέπεις λοιπόν πως καταλαβαινόμαστε, όταν σεβόμαστε την καρδιά του καθενός, όταν τον ξέρουμε πριν τον μάθουμε, εφόσον αγωνιζόμαστε να «γίνουμε ο εαυτός μας» (να τον ξεμπλέξουμε από τους κοινωνικούς πανευτελείς προσδιορισμούς), εφόσον πειραζόμαστε τον πειρασμό του κι ευχόμαστε τις ευχούλες του∙ εν ζούμε, εν θέλουμε, εν εσμέν.

***

Η καλλιέργεια της ομορφιάς - στις εικόνες, τους λόγους, τα λόγια, τους ήχους, τα παιχνίδια, τα πένθη, τις γιορτές κι αλλού - είναι ολόκληρη εντός φωτός. Γιατί; Γιατί συμβαίνει και «γίνεται» μέσα και από (και προς) μία καρδιά. Ένα καρδιακό υποκείμενο προσεύχεται με όλα αυτά - δεν ξεχνιέται, πωρωμένο στην απόσπαση. Αυτός είναι ο υπερεθνικός λαός του Θεού, ο λαός της καρδιάς, οι άνθρωποι της συνοχής, που ο κόσμος τούτος ατιμάζει και περιφρονεί, ανυποψίαστος κι ευεργετούμενος ευεργεσίες που δε θʼ άξιζε αν ο Θεός δεν ήτανε Θεός.

Προσεύχεσαι πάνω από τα πράγματα, μες στα πράγματα, με τα πράγματα, για όλα τα πράγματα, για το πραγματικό ως έχει. Τί πιο φυσικό∙ η ζωή να είναι μία αδιάκοπη ευχαριστία εντός και δια πραγμάτων, εντός και δια Φωτός∙ τί πιο υπερφυσικό∙ η ζωή όλων να είναι ένα πράγμα: μία συγκεκριμένη υπερ-πραγματικότητα εις αιωνιότητα. Αν πεθάνεις, θα τη λάβεις - όχι «όταν», αλλά σε κάθε «σήμερον… επί ξύλου».

Ίσως η μεγαλύτερη κι ευρύτερη παρεξήγηση, υπό την οποία πάσχουμε πολλοί ως μελετητές της ιστορίας των προσώπων, είναι πως ο Χριστός είναι πολύπλοκος, βαρύς, δύσχρηστος, πάντοτε ανέγκαιρος. Ίσως. Αν τυχόν δεν είναι έτσι, ουαί κι αλλοίμονο στην κενοσπουδία μας: ότι ούτε αρκετά υλιστές, ούτε αρκετά ιδεαλιστές, ούτε αρκετά μηδενιστές, ούτε αρκετά ανθρωπιστές κι επαναστάτες είμαστε τελικά. Δηλαδή ούτε να αμαρτήσουμε δε καταφέραμε, οι ταλαίπωροι.

***

Τα πράγματα γκρινιάζουνε υστερικά. Χτυπιούνται για κάποια ανεξήγητη, αυτιστική αυτοαύξηση, μέσα στην αυτή κοτσονάτη απροσδιοριστία της (σκότος). Υπάρχει αυτό αλλά υπάρχουν κι άλλα. Στην καρδιά των πραγμάτων μας ενδιαφέρει το τί γίνεται. Ότι τα πράγματα κατοικούν και σε καρδιές που «τα προσεύχονται» (Ν. Γ. Πεντζίκης). Εμείς κολλάμε - άρα και ομοιωνόμαστε αναπόφευκτα - με θρυμματισμένες, άμορφες και άμουσες καρδιακές υποστάσεις και παραγωγές. Κι αν το ον ζει μόνο με την προσευχή αυτή - ό,τι κάνει είναι τέτοια (ευχαριστία δια κοινωνίας της ομορφιάς) - τότε, το να ζει στο φεγγάρι ή στη γη, δεν κάνει περισσότερο ή λιγότερο θεαματικό το γεγονός, το ένα, ου εστί χρεία, ου εστί αυτό που φωτιεί τη νύχτα του και λαμπρύνει την ημέρα του, που φωτίζει και φωτίζεται στα πράγματα. Αυτή είναι η επιτυχία κι ευτυχία, και δεν είμαστε οι αίτιοι, αλλά αχάριστοι (και πρώτος ειμί εγώ) κληρονόμοι: μια κλίνη στο αντικαρκινικό είναι διδακτικότερη από κάθε cockpit. Δεν υπάρχουν άλλοι κώδικες, δεν πληρώνουν καμία καρδιά, κανενός, ποτέ, πουθενά, οι φιλόσοφες παγαποντιές μας. Όλοι κι όλα στον αέρα βρίσκονται, γιʼ αυτό τόσος μόχθος να στερεώσουμε τη σοβαρότητά μας, να ευθυγραμμίσουμε τις αντιφάσεις μας. Αλλά υπάρχουν και τα μωρά του κόσμου, που τινάζουν στον αέρα όλα όσα είναι στον αέρα⁹.

Είναι πολλά τα «θαύματα έξω από το φως, οι καλοσύνες έξω απʼ το καλό» - ακόλουθα την καρδιά και θα τα εντοπίσεις χωρίς μεγάλες αναλύσεις. Είναι μεγάλος ο περιοδικός πίνακας των στοιχείων του σκότους, αλλά είναι μία η αφετηρία των σκοτεινών κινήσεων, η οποία δεν εντοπίζεται και μεταμορφώνεται δια παρατηρήσεως, αναλύσεως, συμμορφώσεως, καταρτίσεως, τεχνολογικής αναβαθμίσεως. Άστο, δε θα βρω ατάκα γιʼ αντιπρόταση και τέλος. «Ο καθένας είναι νοικοκύρης»¹⁰, κι ας κάνει την προσευχή του ή τη μελέτη του ή το κόμμα του ή την τεχνητή νοημοσύνη του. Οι δε αστέρες έλαμψαν εν ταις φυλακαίς αυτών κι ευφράνθησαν¹¹.

 

1. Αλ. Καμύ, Ο Μύθος του Σίσυφου
2. Όρθρος των Χριστουγέννων
3. Ισ. Ασίμωφ, Το Χρονικό των Επιστημονικών Ανακαλύψεων
4. Χαιρετισμοί
5. Σ. Βέιλ, Ανάγκη για Ρίζες
6. Λ. Βίτγκενσταϊν, Αφορισμοί κι Εξομολογήσεις

     7-8. Σ. Βέιλ, ό.π.

9. Ζ. Λορεντζάτος, Δύο Κείμενα
10.  Ιω. Μακρυγιάννης, Οράματα και Θάματα
11. Βαρ. 3.34

Ο ζωγραφικός πίνακας που πλαισιώνει ("Φως εκ φωτός", 1975) τη σελίδα είναι έργο της Μαρίας Θεοδωράκη.

«Ο θεσμός των διακονισσών εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και η δυνατότης αναβιώσεως αυτού»

 

Ευαγγέλου Δ. Θεοδώρου
Ομοτίμου Καθηγητού τού Πανεπιστημίου Αθηνών

Πηγή: Διορθόδοξον Θεολογικόν Συνέδριον περί της θέσεως της γυναικός εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία και περί του ζητήματος της χειροτονίας των γυναικών (Ρόδος, 30 Οκτωβρίου – 7 Νοεμβρίου 1988), Αθήναι 1988.

• Εισαγωγικά

• 1. Η ιστορία του θεσμού των διακονισσών

• 2. Προϋποθέσεις και λειτουργική «τάξις» της χειροτονίας των διακονισσών

• 3. Κανονικός χαρακτήρ και κανονικαί συνέπειαι της χειροτονίας των διακονισσών

• 4. Οι τομείς της εργασίας των διακονισσών

• 5. Συμπεράσματα – Δεοντολογικαί σκέψεις

• 6. Επίλογος

• Παράρτημα

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας για την χειροτονία διακόνισσας

ΟΟΔΕ / Ρομφαία

 

Τις τελευταίες ημέρες ηγέρθη λόγος εξ αφορμής της ενεργείας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ, ο οποίος προέβη κατά την παρελθούσα Μ. Πέμπτη, 2α Μαΐου 2024, σε χειροτονία διακονίσσης για τις ιεραποστολικές ανάγκες της κατ’ αυτόν Ιεράς Μητροπόλεως.

Το γεγονός προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, έδωσε δε αφορμή για την διατύπωση ελευθέρως διαφόρων απόψεων και προσεγγίσεων.

 

Προς αποφυγήν συγχύσεων λοιπόν διευκρινίζονται τα κάτωθι:

- Η ιεραποστολή στην Αφρική έχει ανάγκη τις διακόνισσες, κυρίως για το ποιμαντικό έργο και για τις βαπτίσεις των ενηλίκων γυναικών, καθώς και σε ιδιαίτερες περιπτώσεις, ως της χηρείας, σε αυστηρότερα ανδροκρατούμενα περιβάλλοντα, όπου επί μακρόν η χήρα γυναίκα απεκόπτεται του κοινωνικού και εκκλησιαστικού βίου.

 

- Η Εκκλησία γνωρίζει άριστα την θέση, την τάξη και τους όρους-προϋποθέσεις καταστάσεως μίας διακονίσσης, όπως αυτοί περιγράφονται στα Ευχολόγια, τους Κανόνες των Αποστολικών Διαταγών και της εν Τρούλω Συνόδου.

Επισημαίνεται ιδιαιτέρως ότι οι διακόνισσες δεν κατεστάθησαν ποτέ στην ιστορία της Εκκλησίας ως γυναίκες-λειτουργοί των Ιερών Μυστηρίων, αλλά ως αφιερωμένες γυναίκες-βοηθοί του εν γένει ποιμαντικού, λειτουργικού και αγιαστικού έργου της Εκκλησίας, απευθυνομένων μόνον σε γυναίκες, όπου οι τοπικές συνθήκες και τα ήθη τις απέκλειαν από την εκκλησιαστική ζωή.

 

Η πρώτη Εκκλησία ευρέθη μπροστά στο ποιμαντικό αυτό πρόβλημα και βρήκε την λύση, διά των διακονισσών.

Όταν βεβαίως οι κοινωνίες προχώρησαν πνευματικώς, ωρίμασαν, ανεγνώρισαν τα δικαιώματα των γυναικών, ο θεσμός των διακονισσών περιήλθε σε αχρησία.

Αλλά τεκμηριωμένως ο θεσμός υπήρξε και σίγουρα παραμένει στο "πνευματικό οπλοστάσιο" της Εκκλησίας προς αντιμετώπιση παρομοίων καταστάσεων και σήμερα, υπό ειδικές τοπικές συνθήκες.

 

- Ενώπιον της αδιακόπου εξαπλώσεως του Ευαγγελικού λόγου στην Αφρική και της διαρκούς προσελεύσεως γηγεγών αδελφών στην Ορθοδοξία ηγέρθησαν ποιμαντικά ζητήματα, αφορώντα τις Αφρικανές γυναίκες, ακριβώς όμοια με αυτά που αντιμετώπισε η Εκκλησία των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Η Ιερά Σύνοδος του Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής έλαβε κατ’ αρχήν την απόφαση της αναβιώσεως και ενεργοποιήσεως του θεσμού των Διακονισσών εντός της ποιμαντικής δικαιοδοσίας του.

Όμως, παραπέμφθη η Απόφαση αυτή σε περαιτέρω μελέτη προς τελική διαμόρφωση των επιμέρους λεπτομερειών, όπως είναι η αμφίεση, ο τρόπος διακονίας και η λειτουργική θέση των διακονισσών στην ζωή της Εκκλησίας σήμερα.

 

 

Ωστόσο, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε κ.Σεραφείμ, επί σειρά πολλών ετών ιεραπόστολος στην Αφρική, προσχώρησε στην υλοποίηση της αρχικής αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου, η οποία όμως δεν έχει καταστή ενεργή έως σήμερα, αφού δεν έχει ολοκληρωθή η επί του θέματος μελέτη προς λήψη της τελικής Συνοδικής Αποφάσεως.

Ας έχουμε εμπιστοσύνη στην Εκκλησία μας και δη στο Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, το οποίο θυσιαστικώς, αθορύβως και ανιδιοτελώς κηρύσσει Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον στα πέρατα της Αφρικανικής γης, βασισμένο στην παράδοση και στην πράξη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.

 

Μακάρι να επιδεικνύετο η ίδια ευαισθησία, η οποία τώρα εμφανίζεται στην περίπτωση της προθέσεως ορθής αναβιώσεως μιας αρχαίας ποιμαντικής πράξεως της Αγιωτάτης Εκκλησίας μας και στα θέματα στελεχώσεως του ιερού κλήρου του Πατριαρχικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου, της συστηματικής και εμπράκτου συναρωγής του Αποστολικού έργου στην Αφρική ή στο μείζον θέμα της αντικανονικής εισπηδήσεως ετέρας Αυτοκεφάλου Εκκλησίας στα όρια δικαιοδοσίας του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και στην βλάσφημη προσπάθεια της διασπάσεως του γηγενούς ποιμνίου Του, το οποίο εγνώρισε τον Χριστό μέσα από την έμπονη θυσιαστική διακονία και τον θάνατο ακόμη ταπεινών Ελλήνων ιεραποστόλων, προς δόξαν Θεού και φωτισμό των ευρισκομένων «εν σκότει και σκιά θανάτου» Αφρικανών αδελφών μας.

 

Εκ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Αλεξάνδρεια, 11 Μαΐου 2024

Αφιέρωμα σε όλους τους υποψήφιους Ευρωβουλευτές της ΝΙΚΗΣ (άρθρα, βίντεο, τοποθετήσεις, συνεντεύξεις & ιστοσελίδες τους)

 

Ας τους γνωρίσουμε και ας προβληματιστούμε γόνιμα για το αν θέλουμε τέτοια εκπροσώπηση στην Ευρώπη, στην Ευρωβουλή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκπροσώπηση που θα στηρίζει τον Ελληνισμό και τις ελληνορθόδοξες αξίες, με σύνεση και ήθος. Και ας πράξουμε κατά συνείδησιν.

 

Επισκεφθείτε το και περιηγηθείτε εδώ:

https://xryseniabook.blogspot.com/2024/05/blog-post.html

*****

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το ηλεκτρονικό έντυπο της ΝΙΚΗΣ για τις Ευρωεκλογές εδώ. Περισσότερα εδώ.

*****

Από τον ιστότοπο της ΝΙΚΗΣ Υποψήφιοι Ευρωβουλευτές 2024:

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ 

Ρωμιοσύνη και Ευρώπη

Όταν μπήκαμε στην Ε.Ε. η γαλλική εφημερίδα Le Monde μας υποδέχθηκε με τίτλο: «καλωσορίζουμε τη χώρα της Φιλοκαλίας».

Η ευρωπαϊκή ταυτότητα στηρίζεται σε θεμέλια: 

• Χριστιανικές αξίες
• Ρωμαϊκό δίκαιο
• Ελληνικός πολιτισμός

Αυτά ήρθαν ως κληρονομιά της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με το ελληνικό και ελληνιστικό υπόβαθρο γλώσσας και πολιτισμού. Με το πέρασμα των αιώνων και ιστορικό ορόσημο το Σχίσμα των Εκκλησιών, ο δυτικός κόσμος αποκόπτεται από τη ρίζα του. Έκτοτε η ευρωπαϊκή συνείδηση σημαδεύεται από την παπική εχθρικότητα και τον σφετερισμό της ρωμαϊκής κληρονομιάς από Γότθους, Φράγκους κλπ. Η μετέπειτα υπόσκαψη του παπισμού από τον προτεσταντισμό και έπειτα τον «ουμανισμό» και τη μασονία απέδειξε ότι «ο εχθρός του εχθρού στάθηκε εξίσου εχθρός».

Σήμερα τα παραπάνω θεμέλια απειλούνται από μία Ευρώπη που αρνείται τον εαυτό της

• Αθεϊστικός ουμανισμός και Ισλαμοποίηση, ως εξίσου εχθρικά ρεύματα προς τον Χριστιανισμό
• Ολοκληρωτισμός και «διακυβέρνηση» από λόμπι και πολιτικές/οικονομικές ελίτ
• Πολιτισμικός αποχρωματισμός, εχθρικότητα προς τις παραδοσιακές αξίες, επιβολή woke ιδεολογίας

Η Ελλάδα οφείλει να θυμίσει πρώτα στον εαυτό της και έπειτα στην Ευρώπη τις ρίζες της, που είναι η Ρωμιοσύνη.

Πολύτιμη η αναγνώριση της συνδρομής του Χριστιανισμού, της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στην δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ταυτότητας και την πρόοδο του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Απέναντι στην Ευρώπη του ολοκληρωτισμού

Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικεί, τόσο μέσα στο πλαίσιο της ΕΕ όσο και έξω από αυτό, ξεκάθαρα το όφελος του ελληνικού λαού:

• παραγωγική ανασυγκρότηση στον πρωτογενή τομέα,
• ανάπτυξη βιομηχανίας,
• έξυπνες εμπορικές συμμαχίες,
• διατροφική και ενεργειακή αυτάρκεια,
• δημογραφική ανάπτυξη.

Αυτές είναι προτεραιότητες, και όχι η υποδοχή μεταναστών, η ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα, η εργαλειοποίηση της κλιματικής αλλαγής, οι «μεγάλες επανεκκινήσεις». 

Σήμερα η δήθεν ευρωπαϊκή ομοψυχία έρχεται ως ολοκληρωτισμός, που κτίζεται στις Βρυξέλλες και επιβάλλεται στα έθνη και τους πολίτες, με άμεσο αλλά και μακροχρόνιο αντίκτυπο στην ζωή των Ελλήνων. 

1. Ροζ ολοκληρωτισμός και διάλυση της παραδοσιακής οικογένειας: «γάμοι», σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, τρίτο φύλο, διαλυμένη και αφελληνισμένη παιδεία, ΛΟΑΤΚΙ προπαγάνδα κλπ. 
   
2. Ψηφιακός ολοκληρωτισμός: κατάργηση προσωπικού απορρήτου και ελευθεριών, ταυτότητα-κάρτα πολίτη, αχρήματη κοινωνία. Η ηλεκτρονική ταυτότητα, η συγκέντρωση όλων των προσωπικών μας δεδομένων σε μια κοινή βάση χωρίς να γνωρίζουμε ποιος διαχειρίζεται τα στοιχεία μας, η κατάργηση των μετρητών, το κοινό ψηφιακό νόμισμα, προχωρούν με γοργούς ρυθμούς τόσο στην χώρα μας, όσο και στην Ευρώπη και μας θυμίζει έντονα αυτό που συμβαίνει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπου ο άνθρωπος εξαρτάται από τις κυβερνήσεις ή κεντρικούς οργανισμούς, οι οποίοι θα μπορούν να τον θέσουν «εκτός κοινωνίας» αν δεν υπακούει τυφλά στις επιταγές της πολιτική ορθότητας. Ο άνθρωπος για τη ΝΙΚΗ είναι αυθύπαρκτο, ανεπανάληπτο και ελεύθερο πρόσωπο και όχι ψηφιακό ίχνος ή αριθμός. 
3. Οικονομικός ολοκληρωτισμός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο (επιβαλλόμενη φτώχεια – ακρίβεια, διατροφική εξάρτηση, ενεργειακή εξάρτηση) και σε επιπρόσθετο εθνικό επίπεδο:
   • Καταστροφή πρωτογενούς τομέα και ερήμωση της υπαίθρου. Πρέπει να δώσουμε μάχες για αναθεώρηση της ΚΓΠ (πρώην ΚΑΠ) και να προωθήσουμε τα ελληνικά αγροτοκτηνοτροφικά συμφέροντα με αγνές καλλιέργειες και εντόπιες ζωοτροφές.
   • Εκχώρηση ιδιοκτησίας και ελέγχου δημόσιας περιουσίας,
   • Εργαλειοποίηση της Κλιματικής Αλλαγής: Η κλιματική αλλαγή χρησιμοποιείται ως δικαιολογία προκειμένου να περάσουμε σε νέες μορφές διατροφής. Η αλλαγή και ο έλεγχος της παραγωγής και η αντικατάσταση των αγροτών και των κτηνοτρόφων, είναι μια στόχευση των ελίτ ώστε οι λαοί να εξαρτώνται πλήρως, ακόμη και για την διατροφή τους από αυτές. 
   • Συνέπεια της κλιματικής αλλαγής είναι και η ενεργειακή φτώχεια, με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να εμποδίζουν την ανάπτυξη εναλλακτικών προτάσεων, χρησιμοποιώντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Μέσω της «ενεργειακής φτώχιας», γίνεται μεταφορά πλούτου από τον λαό στις ελίτ.
   • Λήστευση ιδιωτικής περιουσίας με χειρισμό κόκκινων δανείων από funds, διάλυση υγείας και βίαιη ιδιωτικοποίηση βασικών υπηρεσιών. 
4. Δημογραφικός ολοκληρωτισμός με πληθυσμιακή αντικατάσταση, όπου οι Έλληνες μεταναστεύουν, οι οικογένειες διαλύονται, ενώ επικρατεί αθρόα είσοδος, ελληνοποίηση και επιβολή ισλαμιστών.  Οι μεταναστευτικές ροές συνεχίζονται απρόσκοπτα με σκοπό: α) την παροχή φθηνού εργατικού δυναμικού στις ελίτ, β) την δημιουργία ενός νέου εκλογικού σώματος, για να είναι εύκολα χειραγωγήσιμο, αφού δεν θα έχει συνεκτικούς δεσμούς, με σκοπό να διατηρούνται στην εξουσία οι πάσης φύσεως ελίτ, αφού με τις πολιτικές τους έχουν απωλέσει κάθε λαϊκό έρεισμα.
5. Ιδεολογικός ολοκληρωτισμός: επιβολή woke κουλτούρας, χριστιανοφοβία, επιβολή του μιναρέ ως νέου ευρωπαϊκού συμβόλου. Ο χριστιανισμός βάλλεται σε όλη την Ευρώπη και ανελλιπώς καταγράφονται επιθέσεις σε χριστιανικούς ναούς, την στιγμή που ολόκληρες ευρωπαϊκές γειτονιές-γκέτο γίνονται πεδίο εφαρμογής της Σαρία. Είναι σημαντική προτεραιότητα η στήριξη της χριστιανικής συνείδησης στον ευρωπαϊκό πολιτισμό ως πρόταση ζωής, αξιοπρέπειας και αλληλοσεβασμού.

Ελληνικός προσανατολισμός σε κάθε διεθνές μέτωπο

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει πεδίο αξιοποίησης και προώθησης των ελληνικών συμφερόντων:

• Στο Αιγαίο, η ανακήρυξη και αξιοποίηση της ΑΟΖ που είναι και ευρωπαϊκή ΑΟΖ.
• Στη Μακεδονία, η καταγγελία της κατάπτυστης συνθήκης των Πρεσπών και η επανεκκίνηση μίας ειλικρινούς διαπραγμάτευσης για ειρηνική συμβίωση χωρίς ψευδώνυμη παραχάραξη της ιστορίας μας και χωρίς την παρέμβαση του βουλγαρικού παράγοντα.
• Στα δυτικά Βαλκάνια, η προβολή, ο σεβασμός και η ενίσχυση των δικαιωμάτων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού σε πλήρη προτεραιότητα απέναντι στην άκριτη ευρωπαϊκή διεύρυνση.
• Παύση της οικονομικής και οπλικής αιμορραγίας της Ελλάδας προς το καθεστώς της Ουκρανίας, επιδίωξη ειρηνικής επίλυσης των εχθροπραξιών, προτεραιότητα στην προστασία του Ελληνισμού της Μαριούπολης.
• Στην Κύπρο, καταγγελία των 50 ετών αδράνειας από την τουρκική εισβολή, την κατοχή του 37% του νησιού, τους αγνοούμενους, τα εγκλήματα πολέμου, τον εποικισμό. Κυρώσεις απέναντι στην Τουρκία σε όλο το φάσμα των σχέσεων με την Ε.Ε.
  

Ευρωομάδες και ευρωπαϊκά κόμματα

 

Η ΝΙΚΗ δεν εκφράζεται από καμμία ευρωομάδα ή ευρωπαϊκό κόμμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δε μπορούμε να ψηφίζουμε από κοινού όσα μας βρίσκουν σύμφωνους. Η καλλιέργεια ευρωπαϊκής ταυτότητας περνά μέσα από τον σεβασμό των χριστιανικών αξιών που για εμάς θεμελιώνουν την Ευρώπη.

Τα εθνικά μας συμφέροντα προέχουν οποιασδήποτε υπερεθνικής εξουσίας. Θα δεχθούμε από την Ευρώπη όσα ωφελούν τον λαό μας και θα απορρίψουμε όσα βλάπτουν τον λαό μας.

Σημειωτέον ότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), στο οποίο εντάσσεται η Νέα Δημοκρατία, σε βασικές αρχές που έχει διακηρύξει από 2019, απαξιώνει την ιδέα του εθνικού κράτους και την ικανότητά του να προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες του και προωθεί τη λογική ευρωπαϊκού κυβερνοστρατού.

 

Το ΕΛΚ θεωρεί την κλιματική αλλαγή ως πρωτεύον πρόβλημα. Υποστηρίζει την κατάργηση του δικαιώματος αρνησικυρίας (βέτο) προς όφελος της «ενισχυμένης πλειοψηφίας» που προκρίνει τα συμφέροντα των μεγάλων χωρών-μελών έναντι των μικρότερων. 

Επιθυμεί την ένταξη στην ΕΕ των δυτικών Βαλκανίων, υποσκάπτοντας την ελληνική διαπραγματευτική ισχύ απέναντι σε Αλβανία, Σκόπια, Κοσσυφοπέδιο, καθώς συνδεδεμένα με το κόμμα ΕΛΚ είναι το σκοπιανό VMRO και το Αλβανικό Δημοκρατικό Κόμμα του Σαλί Μπερίσα, ενώ υπό το καθεστώς του παρατηρητή συμμετέχει και η Δημοκρατική Λίγκα του Κοσόβου. 

Αντίστοιχα, στην ευρωομάδα «Ευρωπαίοι Συντηρητικοί & Μεταρρυθμιστές» (ECR) που περιλαμβάνουν την Ελληνική Λύση, αλλά και κόμματα που κινούνται εναντίον των ελληνικών συμφερόντων, όπως το βουλγαρικό IMRO το οποίο έχει επεκτατικές βλέψεις εναντίον της πατρίδας μας. 

 

Στο δε ID συμμετέχουν κόμματα χαρακτηρισμένα έντονα ως ακροδεξιά, καθώς και κόμματα που κινούνται εναντίον των συμφερόντων της πατρίδας μας. Σε κάθε περίπτωση, «ακροδεξιά» σημαίνει αντικοινοβουλευτισμός και χρήση βίας, που και τα δύο βρίσκουν αντίθετο τον κόσμο της ΝΙΚΗΣ.

 

 

Γιορτή της Μητέρας 2024 σε μια Ελλάδα που μαραζώνει...

 

Αν και η Γιορτή της Μητέρας δεν ανήκει στην παράδοσή μας (σε μας οι μητέρες τιμώνται μαζί με την Παναγία, την ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού, 2 Φεβρουαρίου), όμως εδώ και χρόνια έχει μπει στη ζωή και την κοινωνία μας. Γι' αυτό και θα την τιμήσουμε, τιμώντας τις μητέρες μας και τιμώντας επίσης και τις μητέρες των επόμενων γενεών στην πατρίδα μας.

Αντί δώρου, μέσα απ' την καρδιά μας, αφιερώνουμε σε όλες τις Ελληνίδες μάνες, σε όλες τις ορθόδοξες χριστιανές μάνες, σε όλες τις ελληνικές οικογένειες και σε όλο τον ελληνικό λαό, μια περιήγηση στις παρακάτω αναρτήσεις από το πολιτικό/εθνικό και πνευματικό φρούριο και οπλοστάσιο της ΝΙΚΗΣ. Προέρχονται από αυτή τη σελίδα, και υπάρχουν κι άλλα.

Προσκαλούμε για μια βόλτα προβληματισμού. Ευχόμαστε ευλογία του Θεού σε όλες τις μανάδες (όχι μόνο τις Ελληνίδες), ευχόμαστε πολλές Ελληνίδες μανάδες στον τόπο μας με καλλίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, σε μια πατρίδα που θα ζήσει και θα ευημερήσει χάριτι Θεού.

Δημογραφικό (Θέσεις της ΝΙΚΗΣ)

«ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ» - ο Δημήτρης Νατσιός για το δημογραφικό

... από την ΕΛΣΤΑΤ θα έπρεπε σήμερα να είναι το μόνο θέμα συζήτησης στην αίθουσα αυτή. Το δημογραφικό είναι το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό μας πρόβλημα. Να μη μας διαφεύγει ότι η πατρίδα μας, όταν ήταν σκλαβωμένη, ...

03 Οκτωβρίου 2023 

 

Η χαίνουσα πληγή του δημογραφικού

Κάθε νέο στοιχείο που βλέπει το φως της δημοσιότητας και σχετίζεται με το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος, προκαλεί τουλάχιστον στενοχώρια και ανησυχία, αν όχι θλίψη και οργή. Αρνητικό ρεκόρ μείωσης πληθυσμού ...

24 Ιανουαρίου 2022 

 

Κόκκινος συναγερμός: Δημογραφικό.

Σε πρόσφατη δήλωση της σε εκδήλωση για το Δημογραφικό (3/6), η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αναφέρθηκε στην ενσωμάτωση των μεταναστών ως μία ευκαιρία τόσο για «οικονομική ανάπτυξη» ...

14 Ιουνίου 2021 

 

Εθνικό Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα για το Δημογραφικό

Το Δημογραφικό ζήτημα είναι ξεκάθαρα μείζον ζήτημα εθνικής επιβίωσης, και ως τέτοιο οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε. Ο αντίκτυπός του αγγίζει το σύνολο της εθνικής και κοινωνικής μας ζωής. Η υγιής λύση ...

04 Σεπτεμβρίου 2020 

 

Δημογραφικό: Μία βραδυφλεγής πυρηνική βόμβα

Το ξερίζωμα του γηγενούς πληθυσμού της πατρίδας μας και η βίαιη υποκατάστασή του από εντελώς ξένο (από απόψεως πολιτισμού, καταγωγής, θρησκείας, γλώσσας) πληθυσμό δεν είναι καινούρια ιδέα. Χάσαμε πολλές ...

04 Σεπτεμβρίου 2020

 

Γιατί κ. Μητσοτάκη η πατροπαράδοτη οικογένεια είναι εχθρός της Νέας Τάξης που υπηρετείτε;

... να αποφεύγουν συνειδητά την τεκνοποιία για λόγους κυρίως οικονομικούς. Να πάρετε λοιπόν μέτρα, άμεσα και επαρκή, για να λυθεί το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, το δημογραφικό πρόβλημα. Όχι με ...

09 Ιανουαρίου 2024 

 

Σκέψεις για την Ημέρα του Αγέννητου Παιδιού

... εργαλείο δημογραφικής ανάπτυξης. Αυτό κρύβει μία επικίνδυνη παραδοχή, ότι αν κάποτε ξεπεράσουμε το δημογραφικό μας πρόβλημα, τότε θα είναι ενδεχομένως αποδεκτό να στερούμε τη ζωή στο Αγέννητο Παιδί. Δεν ...

31 Δεκεμβρίου 2023

Τα μέτρα στήριξης της οικογένειας υπερτονίζουν την αφόρητη διπλοπροσωπία του πρωθυπουργού

Ο πρωθυπουργός κατά τη συνήθη πρακτική του, νομίζει ότι με αυξήσεις επιδομάτων μπορούν να λυθούν κρίσιμα θέματα και κυρίως το σοβαρότερο σήμερα, που είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Θετική η αύξηση του ...

22 Ιανουαρίου 2024 

 

Τι κρύβουν από τον Προϋπολογισμό του 2024

... το δημογραφικό πρόβλημα, να ενισχυθεί η περιφέρεια και η ελληνική επιχειρηματικότητα. Το δημογραφικό δεν αντιμετωπίζεται με επιδοματικές πολιτικές αλλά με ποιοτικές θέσεις εργασίας από επιχειρήσεις με ...

14 Δεκεμβρίου 2023 

 

Τρίτεκνοι: Η κυβέρνηση να μη μας αντιμετωπίζει με δύο μέτρα και δύο σταθμά

...  Πιο συγκεκριμένα υπογράμμισε την ανάγκη μιας ενιαίας δημογραφικής πολιτικής που θα βοηθήσει και στην αντιμετώπιση του βασικού εθνικού μας προβλήματος όπως είναι το δημογραφικό. Όπως ανέφερε, ζητούν ...

05 Δεκεμβρίου 2023 

 

Η θέση της ΝΙΚΗΣ για τις δηλώσεις του Υφ. Εργασίας περί αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης 

 

... είναι λύση αν δεν ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα. Παράλληλα η Κυβέρνηση θα πρέπει να κατανοήσει ότι το ασφαλιστικό  κινδυνεύει πρωτίστως από την μείωση της πλήρους απασχόλησης ...

27 Νοεμβρίου 2023 

 

Φωτο από εδώ, σελ. 2

 

Οδεύουμε προς ιστορική ευθανασία!

... πολίτες και ειδικά τα νέα κορίτσια για τις καταστρεπτικές συνέπειες της έκτρωσης. Να βοηθήσουμε με την ψυχή μας τα νέα παιδιά να κάνουν οικογένεια, για να σωθεί η πατρίδα και το έθνος. Το δημογραφικό μας ... 

04 Σεπτεμβρίου 2020 

 

Απάντηση Κουρουπάκη σε Κουλκουδίνα και Ράπτη για το δημογραφικό

Τοποθέτηση της Ασπασίας Κουρουπάκη, βουλευτή Β1 Βορείου Τομέα Αθηνών της ΝΙΚΗΣ, στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση για την ψήφιση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Μέτρα για τη διαφύλαξη ...

18 Απριλίου 2024

 

Υποκριτές και αρχαιολάτρες, ιδιωτικοποιούν την Υγεία, αγνοούν και επιδεινώνουν το Δημογραφικό

Ομιλία του Νίκου Παπαδόπουλου, βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης της ΝΙΚΗΣ, στην Ολομέλεια της Βουλής, για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας «Δράσεις δημόσιας υγείας - Ρυθμίσεις για την ενίσχυση του Εθνικού ...

13 Απριλίου 2024

 

Ποιο Δημογραφικό;

... που εφαρμόζει στοχεύσεις και πολιτικές που ουδεμία σχέση έχουν με το δημογραφικό και την προστασία της οικογένειας. Η περίπτωση της γενικής γραμματέως του υπουργείου – ενός ακόμη «πράσινου» στελέχους ... (άρθρο του υποψήφιου ευρωβουλευτή Ραφαήλ Καλυβιώτη)

12 Απριλίου 2024 

 

Δημογραφικό πρόβλημα από πολιτικές αντιστήριξης της οικογένειας και ερημοποίηση ορεινών περιοχών

Τοποθέτηση του Νικολάου Βρεττού, Βουλευτή Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών της ΝΙΚΗΣ, στην Υποεπιτροπή Ορεινών Περιοχών της Ειδικής Επιτροπής Περιφερειών (13/3/24).

15 Μαρτίου 2024 

Και: 

 

Η Ελλάδα αντιμέτωπη με την «κατάρρευση του πληθυσμού»

Η Νομική Θέση της ΝΙΚΗΣ περί «γάμου» ομοφυλοφίλων και υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους 

 

Επιστημονικό Υπόμνημα της κ. Καλλιόπης Προκοπάκη στη Βουλή για υιοθεσίες από ομοφυλόφιλους
 

ΛΟΑΤΚΙ+ "οικογένεια " από την Ν.Δ. Αύριο θα νομιμοποιήσουν και την αιμομιξία;
 

Μεγαλώνοντας χωρίς πατέρα και χωρίς χαμόγελο, με "Μητέρα 1" και "Μητέρα 2"
 

Η επόμενη μέρα μετά το κατάπτυστο νομοσχέδιο 

 

Νικόλαος Παπαδόπουλος: Η Ν.Δ. Θα υποστεί πανωλεθρία από τα καμώματα της!

 

Ηχηρό «ΟΧΙ» από το Σύνταγμα για τους «γάμους» και τις υιοθεσίες ομοφυλοφίλων!
 

Θα δώσουμε την μάχη στα σαλόνια της Βουλής και στα αλώνια της κοινωνίας
 

Θα έχετε την τύχη τους! Από 153 που ψήφισαν Πρέσπες, μόλις 16 είναι πια βουλευτές! –Τ.Οικονομόπουλος

  
Οι Τοπικές Κοινότητες Κρήτης της ΝΙΚΗΣ για τον «γάμο ομοφυλοφίλων» και τη συνακόλουθη «τεκνοθεσία» 

 
Όσοι δεν είπαν "ΟΧΙ", ανα εκλογική περιφέρεια και κόμμα, σε "γάμους" και υιοθεσίες από ομοφυλόφιλους
 

Αν θέλετε, επισκεφθείτε και τις ενότητες Γάμος & Γονείς στο ιστολόγιό μας.

Ιδιαίτερα:

Οικογένεια: Ένα απλό όνειρο (Α΄) (Β)

Εκπληκτική τοποθέτηση πολύτεκνης μητέρας για τα παιδιά, το δημογραφικό & την πολιτική! 

Γάμος: Το Βάπτισμα της σχέσης μας...

Έφηβοι, έρωτας, σχέσεις και γάμος... Αναζητώντας την αγάπη, την αιωνιότητα και τη ζωή!

Μητέρες που μένουν στο σπίτι για τα παιδιά τους!

Κώστας Γανωτής, Προς τα ζευγάρια που σκέφτονται (ή ετοιμάζονται) να χωρίσουν...

Το μοτίβο των καιρών: «να είσαι ο εαυτός σου». Δηλαδή: «Μένω στις κακές μου συνήθειες»...

"Να ξέρετε ότι μόλις ένα ζευγάρι ενωθεί με έναν γάμο, ο διάβολος στοχεύει να τους χωρίσει...

Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη, «Επάγγελμα γονιός» ή «δυο εχθροί σ' ένα μαξιλάρι»...

Οι αγίες μητέρες των Τριών Ιεραρχών

Αγία Μόνικα: η υποδειγματική σύζυγος & μητέρα (που έσωσε το γιο της)  

"Η αγιότητα των γονέων είναι η καλύτερη εν Κυρίω αγωγή" (άγιος Πορφύριος) 

Σήμερα γιατί δεν έχουμε πολλούς αγίους;
 
Νεογέννητο παιδί και προσευχή

*****

Επίσης προσκαλούμε στην ιστοσελίδα Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά, στην Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων και στον Σύλλογο Η Αγκαλιά.

Υπάρχουν και άλλοι σύλλογοι προστασίας της οικογένειας, των πολυτέκνων και της μητρότητας. Ίσως και στην περιοχή σας. Αναζητήστε τους, αν θέλετε.

Έτη πολλά και ευλογημένα, μανάδες. Με αγάπη.

«Αναθρέψτε τα παιδιά σας Επαναστάτες» (άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

…γλυκύτερη εἶναι ἡ μάνα (Για τη γιορτή της Μάνας) άρθρο του Δημήτρη Νατσιού, που δημοσιεύθηκε την ημέρα της Υπαπαντής, 2 Φεβρουαρίου 2024.

Οι μάνες του '21

Η λογική της απιστίας του Θωμά

 

π. Ανδρέας Αγαθοκλέους / ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

Εκεί που όλα πήραν το δρόμο τους, με βάση την ανθρώπινη λογική, ανατρέπονται όλα με βάση τη θεϊκή λογική. Η δική μας λέει: «καταδίκη, θάνατος, ταφή, τέλος». Η δική Του λέει: «εκ του τάφου η Ζωή».

Ο Θωμάς, ως άνθρωπος, στηρίζεται στη λογική που λέει: «δεν είναι δυνατόν να εισήλθε των θυρών κεκλεισμένων. Δεν είναι δυνατό ο νεκρός να ζωντανέψει, να γίνει το σώμα Του άφθαρτο, να μην είναι όπως πριν. Θέλω να βεβαιωθώ, να δω, να αγγίξω για να πιστέψω».

Ποιος δεν θα δικαιολογούσε μια τέτοια συμπεριφορά, κι ας είδε να θεραπεύει ο Διδάσκαλος και Κύριός του τυφλούς, λεπρούς, παράλυτους! Κι ας είδε ν’ ανασταίνει νεκρούς! Η λογική νίκησε τις αισθήσεις. Τώρα ζητά με τις αισθήσεις να καταλάβει τη λογική του Αναστάντος, που νικά το θάνατο δια του θανάτου.

Θαρρούμε πως όπως τον Απόστολο Θωμά δεν είμαστε και μεις… Δεν τον επαναλαμβάνουμε όταν αφήνουμε την εμπειρία της αγάπης του Θεού, που είχαμε σε κρίσιμες στιγμές της ζωής μας, και πιανόμαστε από τη λογική που μας λέει πως δεν είναι δυνατό μέσα από τον πόνο να νικηθεί ο πόνος; Πως η όποια σιωπή του Θεού σε μεγάλες δοκιμασίες – που περιμένεις τη συμπαράστασή Του – ετοιμάζει μια θεραπεία ψυχής ή μια έκπληξη που δεν φανταζόμαστε;

«Εάν δεν δω, δεν πιστεύω»: Γιατί, τάχα, οι «αποδείξεις» που ζητούμε να παραπέμπουν σε απιστία; Ποιος είπε πως το να θέλουμε να βεβαιωθούμε για την ύπαρξή Του, την αγάπη Του ακόμα, είναι άρνηση του Θεού; Στα τροπάρια της γιορτής του Αποστόλου Θωμά η απιστία του ονομάζεται «καλή απιστία».

«Καλή απιστία»! Τι ελευθερία μας αφήνει ο Κύριος και Θεός μας! Τον αμφισβητούμε και μας δικαιολογεί. Τον απορρίπτουμε και μας περιμένει. Τον κρίνουμε με βάση την λογική μας κι Εκείνος μας πείθει χωρίς επιχειρήματα, μόνο με την υπέρλογη Χάρη Του και την αόρατη παρουσία Του.

Αν η Ανάσταση του Χριστού υπερβαίνει τις αποδείξεις, είναι για ν’ αφήσει χώρο στην ελευθερία μας. Δεν θέλει, φαίνεται, να Τον πιστέψουμε με το θαύμα που, όπως αποδείχτηκε, δεν έπεισε ούτε τους Φαρισαίους που είδαν τόσα. Γιατί, η πίστη, κατά την Ορθόδοξη Θεολογία, είναι σχέση προσωπική με τον Αναστάντα Χριστό και καθόλου δουλική συμπεριφορά μπροστά στο δυνατό Θεό.

Η Κυριακή του Θωμά, η πρώτη μετά το Πάσχα ως Αντίπασχα, με το καταπληκτό Ευαγγέλιο της «απιστίας» του, αναδεικνύει την πάλη του κάθε ανθρώπου που θέλει να πιστέψει κι αδυνατεί, που κινείται μεταξύ λογικής και πίστης. Αυτού, δηλαδή, που δεν αδιαφορεί, μένοντας στην καθημερινότητα και ενδιαφερόμενος μόνο για το τι βλέπει και τι καταλαβαίνει.

Όπως, «μεθ’ ημέρας οκτώ», έρχεται ο Αναστημένος Χριστός για να συναντήσει το Θωμά, έτσι θα έλθει απροσδόκητα, με τρόπο που ταιριάζει στον καθένα, για να συναντήσει και αποκαλυφθεί ως «Θεός ζων», σε όποιον Τον αναζητά αληθινά, ειλικρινά, χωρίς προκαταλήψεις και φαντασιώσεις. Τότε, με προσωπική βεβαιότητα, θα μπορέσει να πει κι αυτός «ο Κύριός μου και ο Θεός μου» και θα Τον κηρύξει δια της αλλαγής της ζωής του.

Και, παρακαλώ: 

Αγίες Πέντε Παρθένες Αργυρουπόλεως Ρεθύμνης (Τρίτη της Διακαινησίμου ή - κατά μετάθεσιν - το Σάββατο)

Κυριακή του Θωμά, η πολύσημη & πολύπλευρη (& ελπιδοφόρα)

Μας «κάλυψε» ο Θωμάς! Δε χρειάζεται πια να σηκώσει κανένας άλλος το χέρι (&: Τρεις δίκες για την Ανάσταση).

Κυριακή Θωμά - Ζήτω η αμφιβολία! (αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου)

Άγιος Θωμάς: πρότυπο χριστιανού ερευνητή!

Η ψηλάφηση του Θωμά, η διπλή απιστία εντός των κινημάτων αμφισβήτησης και η τριπλή υποκρισία στους υποστηρικτές του Κεφαλαίου – Μαμωνά

Αναστήθηκε ο Χριστός;

Χριστός ανέστη! Γι' αυτό... έλα όπως είσαι!

Πώς αναζητούμε τον Θεό: πέντε άνθρωποι που ήθελαν πραγματικά "να δουν"! 

Και για την Εκκλησία της Ινδίας (που ίδρυσε ο άγιος Θωμάς) εδώ.